Recenzja książki "Córka Laguny"

Książkę tę przeczytałam już dosyć dawno, jednak pochłonęła mnie ona na tyle, że muszę dodać tu jej recenzję.
Książka "Córka Laguny" została napisana przez Michelle Lovric w 2010 roku, więc stosunkowo niedawno, warto zaznaczyć, że jest to debiut autorki.
Historia rozgrywa się w Wenecji w 1899 roku, kiedy to miasto zaczyna umierać. Zaczynają się zjeżdżać tam naukowcy z całego świata, również rodzice dwunastoletniej Teo, którą zabrali ze sobą. Dziewczynka od zawsze marzyła by poznać to magiczne miejsce. Sytuacja jest bardzo ciężka, umierają dzieci, a woda zalewając Wenecję jest jak wrząca trucizna. Pewnego dnia w niewyjaśnionych okolicznościach Teo znika.... Umiera? Dziewczynka musi stawić czoła wielkiemu niebezpieczeństwu pochodzącemu z legend opowiadanych przez Wenecjan.Jest to tym trudniejsze, że nie ma na nikim oparcia, a duchy, posągi i inne przerażające istoty nie ułatwiają jej tego. Czy wspominana w proroctwie Córka Laguny zdoła uratować najpiękniejsze miasto świata?
Muszę się przyznać, że kiedy zaczynałam czytać tą książkę, nie byłam jeszcze wielką fanką literatury. Jednak od samego początku magiczny świat pochłonął mnie w całości. Przerażająca historia o czarnej magii jako prolog przeraził mnie i bałam się dalszej części, ale przez to jak historia Teo mnie pochłonęła, pomogło mi przełamać strach.
Latające koty, żyjące posągi, duchy i syreny mogą zdać się niektórym z Was banalne, ale nie wyciągajcie pochopnych wniosków. o wszystko jest jedynie częścią nadprzyrodzonych istot, które walczą między sobą o dalsze losy Wenecji. Straszne opisy, przedstawiające nam np. umierające dzieci wprowadzają czytelnika w niezwykłą atmosferę, która udziela się nam do końca książki i jeszcze trochę dłużej.
Zdarzało mi się czytać książkę z zapartym tchem, a szczególnie rozdziały z finałowymi wydarzeniami. To jak jest opisana magia, historia miasta i samej Teo wprowadza nasza wyobraźnię na wyżyny swojej umiejętności. Na każdym kroku jesteśmy zalewani nowymi, tajemniczymi wydarzeniami i istotami. We wszystkich rozdziałach główna bohaterka stawia czoła trudnym wyzwaniom i zmierzenia się z własną tajemnicą. Od książki nie można się oderwać, gdyż ciekawość dotycząca dalszych losów bohaterów bez problemu pokonuje np. zmęczenie.
Chętnie napisałabym o tej niesamowitej historii dużo więcej, jednak nie chcę odkrywać przed wami wątków, które najbardziej zapychają nam dech w piersiach. Kolejnym powodem jest to, że książkę czytałam dość dawno i nie pamiętam wszystkich szczegółów.
 Jeżeli ten opis przestraszył Was i (tak jak ja) boicie się horrorów i tego typu historii to nie zrażajcie się. Będziecie tak zafascynowani, że nawet strach nie będzie w stanie przerwać lektury

Gdy szczury uciekną z miasta, zważcie sami

A książki się zamkną pod lwimi łapami

Wtedy Czarnej Śmierci ożyją nasiona

A dawny wróg znowu podniesie się z kolan.

Gdzie nasz Syn Uczony? Kimże Zaginiona

Dziecina Laguny spod fal wyniesiona, 

Aby nas ocalić od zdrajcy knowania?

Wiedza ta w Kościanym Sadzie tkwi schowana

-zakirra